Σχετικά με την εισβολή της αστυνομίας στην παλιά νομική.

538027_10202881915425686_779926808_nΤο απόγευμα της Τρίτης 11/3, πραγματοποιήθηκε εισβολή σημαντικής αστυνομικής δύναμης, στο προαύλιο της παλιά νομικής, με πρόσχημα τον δήθεν προπηλακισμό του καθηγητή της κοινωνικής διοιήκισης Πολύζου. Ο συγκεκριμένος, ενώ δεχόταν πρώτες βοήθειες στο στέκι Utopia a.d, μετά από δάγκωμα σκύλου, άρχισε να εξαπολύει αναίτια απειλές και βρισιές ενάντι στα άτομα του χώρου, θεωρώντας τα υπεύθυνα για το δάγκωμα του ζώου. Η λεκτική αντιπαράθεση που ακολούθησε, μετατράπηκε μαγικά σε προπηλακισμό, στο στόμα του κ. Πολύζου ή στα αυτιά των αστυνομικών, οι οποίοι μπήκαν με την άνεσή τους στον πανεπιστημιακό χώρο, φτάνοντας λίγα μέτρα έξω από το στέκι και απαιτώντας, χωρίς να τηρούν καμία νόμιμη διαδικασία, από όσους βρίσκονταν εκεί να τους ακολουθούσουν. Παρά την αρχική έκπληξη, κάτι τέτοιο δεν έγινε και οι μπάτσοι αποχώρησαν μετά από παραίνεση καθηγήτριας και μετά από τις αποδοκιμασίες όσων βρίσκονταν στο στέκι.

Πρόκειται ίσως, για την πρώτη φορά που βλέπουμε τις συνέπειες της κατάργησης του νόμου για το άσυλο, σε τμήμα της Κομοτηνής. Η ασημαντότητα της αφορμής, δείχνει πως μάλλον δεν θα είναι η τελευταία. Και ας μη γελιόμαστε, δεν είναι τα λίγα γαλλικά που αντάλλαξαν τα παιδιά του στεκιού με τον κύριο Πολύζο για την αχαριστία του η πραγματική αιτία, αλλά η ίδια η ύπαρξη μιας κατάληψης σε έναν πανεπιστημιακό χώρο που σπάει τη μονοτονία της κανονικότητας και όπως όλες οι καταλήψεις και οι κοινωνικοί χώροι, έχει μπει στο μάτι της ακροδεξιάς κυβέρνησης Σαμαρά και Δένδια.

Επειδή όμως, το πανεπιστήμιο αποτελεί έναν δημόσιο (όχι με την έννοια του κρατικού) χώρο, με στοιχεία κοινότητας, η παρουσία των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους είναι ένα θέαμα που ενοχλεί πολύ περισσότερο, ή τουλάχιστον θα έπρεπε, όλους μας, απ’ ότι μία κατάληψη ή τα αδέσποτα που έχουν βρει καταφύγιο σε αυτό. Είναι αδιανόητο, μία λεκτική αντιπαράθεση να αποτελεί αιτία για να εισέρχεται στα αμφιθέατρα το 1/3 του δυναμικού του ΑΤ Κομοτηνής. Οι κινηματικές διαδικασίες, η πολιτική ζύμωση και οι συγκρούσεις που πραγματοποιούνται μέσα, ή ξεκινούν από τις σχολές, έχουν ως αποτέλεσμα τη διαμόρφωση συνειδήσεων ικανών να διευθετήσουν, όπως έκαναν εδώ και χρόνια, τα ζητήματα της κοινότητας. Δεν χρειάζονται ένστολοι «ράμπο» να διασφαλίσουν την καλή λειτουργία της.

Στόχος τέτοιων επιχειρήσεων είναι ξεκάθαρα ο εκφοβισμός, η επίδειξη δύναμης και πυγμής από πλευράς κράτους, σε μία περίοδο που το πανεπιστήμιο υποβαθμίζεται με ταχύτατους ρυθμούς και συνάμα αποτελεί μία διαρκή πηγή αμφισβήτησης του κυρίαρχου συστήματος. Εάν η φοιτητική κοινότητα αφήσει να καταστεί κανονικότητα η παρουσία της αστυνομίας μέσα στις σχολές, δεν θα υπάρχει γυρισμός. Ούτε βήμα πίσω λοιπόν!

  • Έξω οι μπάτσοι από τα πανεπιστήμια
  • Αλληλεγγύη και στήριξη στις καταλήψεις
  • Κοινωνική διεύρυνση του ασύλου