ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ Α.Ε

Μέσα στα πλαέσια της καπιταλιστικής κρίσης, το κράτος περνά σε ένα στάδιο αναδιάρθρωσης μέσω συγκεκριμένων μεταρρυθμίσεων των οποίων οι συνέπειες και επιπτώσεις επηρεάζουν ενα ευρύ φάσμα του κοινωνικοπολιτικού βίου και μεταβάλλουν τους συσχετισμούς στην άσκηση της κρατικής εξουσιας. Μεταξύ των μεταρρυθμίσεων αυτών δεν θα μπορούσε να λείπει και η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση.

Με αφετηρία το νόμο Διαμοντοπούλου επιβάλλεται σε ΑΕΙ και ΤΕΙ η ψήφιση ενός εσωτερικού κανονισμού για ( εσωτερική )λειτουργία των ιδρυμάτων αυτών. Ο κανονισμός αυτός ο οποίος πρόκειται να ψηφισθεί και στο Δημοκρήτειο Πανεπιστήμιο Θράκης στις 20 Οκτωβρίου από τη σύγκλητο, φέρει σοβαρές αλλαγές στα ζητήματα φοιτητικής μέριμνας, τόσο στη μετακύλιση του κόστους φοίτησης από το πανεπιστήμιο στους φοιτητές, την εντατικοποίηση των σπουδών όσο και την κατάργηση της δημόσιας δωρεάν παιδείας και τα μελλοντικά εργασιακά δικαιώματα.

Αναφορικά με την ενταντικοποίηση των σπουδών το πανεπιστήμιο μετατρέπεται σε ενα ίδρυμα παρασκευής επαγγελματιών τεχνοκρατών με καμιά ανθρωπολογική κατάρτιση και κοινωνικές ευαισθησίες. Με τον εσωτερικό αυτόν κανονισμό εισάγεται ο περιορισμός του χρόνου φοίτησης, με την πρόβλεψη του γενικού ορίου στα ν+2 χρόνια ή ακομα και στα ν χρόνια σε ορισμένα ΤΕΙ των αθηνών. Μεταξύ άλλων προβλέπεται και η διαγραφή φοιτητών μετά από 6 αποτυχημένες προσπάθειες ενός μαθήματος κατά την εξεταστική περίοδο και ακόμα περισσότερο η αυτοδίκαιη διαγραφή τους ύστερα απο 2 παραλείψεις εγγραφής στα εξάμηνα, ενώ παράλληλα ποινικοποιείται η όποια φοιτητική συνδικαλιστική δράση-παρέμβαση μέσα από τη σύσταση πειθαρχικών συμβουλίων.

Με την ψήφιση του ανωτέρου προβλεπόμενου εσωτερικού οργανισμού επέρχεται ένας περαιτέρω περιορισμός στη δημόσια δωρεάν παιδεία οδηγώντας με αυτόν τον τρόπο στην ιδιωτικοποίηση των σπουδών και τη μετατροπή των ιδρυμάτων αυτών σε “Πανεπιστήμια Α.Ε.” τα οποία λειτουργούν πλέον με λογικές κέρδους και κόστους.Για παράδειγμα αναφέρεται η οριστική κατάργηση της δωρεάν χορήγησης συγγραμμάτων με αποτέλεσμα οι φοιτητές να εξαναγκάζονται ακόμα περισσότερο να πληρώνουν τα συγγράμματα απο την τσέπη τους με άμεση συνέπεια την μετακύλιση του κόστους φοίτησης απο το κράτος και το πανεπιστήμιο στους φοιτητές.

Καταληκτικά, αντιλαμβανόμενοι οτι το πανεπιστήμιο έχει μετατραπεί σε ένα χώρο κοινωνικών ανταγωνισμών , επιλέγουμε να στεκόμαστε απέναντι σε κάθε υποτίμηση της καθημερινότητας μας στο πανεπιστήμιο και έξω απο αυτό.Η οποιαδήποτε κατάκτηση έχει κερδιθεί με συλλογικούς αγώνες και αντιπαραθέσεις και δεν ήταν παραχώρηση καμιάς εξουσίας. Για αυτό μέσα από την καθημερινή μας πρακτική και χωρίς την αναμονή πεφωτισμένων σωτήρων επιλέγουμε να δημιουργήσουμε το έδαφος για ένα πανεπιστήμιο ελεύθερο, αυτόνομο, κοινωνικό και αμεσοδημοκτατικό .

ΑΥΤΟΝΟΜΑ ΣΧΗΜΑΤΑ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ
*συνελεύσεις αυτόνομων σχημάτων κάθε Πέμπτη στις 20.00

Στους διαχωρισμούς ΑΠΑΝΤΑΜΕ… με αντίσταση-αλληλεγγύη-συλλογικότητα

Η πρωτοβουλία για τη φοιτητική μέριμνα έχει συμπληρώσει ήδη έναν μήνα δράσεων και συνελεύσεων, από τη σύσταση της και τα αποτελέσματα είναι ήδη εμφανή. Μετά από μία σειρά τακτικών παρεμβάσεων-καταλήψεων στη λέσχη του Χούτου στην παλιά νομική, καταφέραμε αφενός να σιτίζονται όλοι οι φοιτητές δωρεάν χωρίς κριτήρια κι αφετέρου αποδείξαμε πως η συλλογικότητα, η αλληλεγγύη και η άμεση δράση, οδηγούν τόσο στην προάσπιση ήδη κεκτημένων δικαιωμάτων, όσο και στη διεύρυνση τους.

Η πρωτοβουλία έχει αγκαλιαστεί από ένα σημαντικό κομμάτι της φοιτητικής κοινότητας, αλλά και από συλλογικότητες που παρεμβαίνουν στο πανεπιστήμιο. Επιδιώκει τη διαρκή αλληλεπίδραση και συμπόρευση με την πανεπιστημιακή κοινότητα, χωρίς να παίζει το ρόλο του σωτήρα, ή της πρωτοπορίας. Το γεγονός αυτό, είναι εμφανές στις δράσεις μας, αλλά και από τον χαρακτήρα των συνελεύσεων μας, που διαπνέονται από τις αρχές της σύνθεσης και της συνδιαμόρφωσης, της έλλειψης γραφειοκρατίας, της ακηδεμόνευτης έκφρασης.Σ’ αυτόν λοιπόν το γεμάτο μήνα διαρκούς παρέμβασης, ενάντια στους διαχωρισμούς, τους κοινωνικούς-ταξικούς φραγμούς στο επίπεδο της φοιτητικής μέριμνας, αλλά και ενάντια στη μετακύλιση του κόστους φοίτησης στους φοιτητές, ήρθαμε αντιμέτωποι με τα ισχυρά συμφέροντα, τόσο των ιδιωτών, όσο και αυτών που υπερασπίζονται την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση.  Πιο συγκεκριμένα, αντιμετωπίσαμε από την πρώτη μας δράση, τόσο την συκοφάντηση, όσο και τον τραμπουκισμό από την πλευρά της εργοδοσίας του Χούτου και των εκφραστών της. Χαρακτηριστικές ήταν οι απειλές και οι επικλήσεις στο συναίσθημα από εγκάθετο προϊστάμενο, για δήθεν απολύσεις και περικοπές στα μεροκάματα εργαζομένων, σε μία προσπάθεια να μας φέρουν απέναντι τους, οι οποίες διαψεύστηκαν στη συνέχεια από τον ίδιο. Κορύφωση αυτών των πρακτικών, ήταν η αναίτια και τραμπούκικη επίθεση εγκάθετου εργαζόμενου σε φοιτήτρια μέλους της πρωτοβουλίας. Μάλιστα, στην κορύφωση της πίεσης που ασκήσαμε, στην Τρίτη κατάληψη της λέσχης εμφανίστηκε ο ίδιος ο Χούτος, ο οποίος αφού τραμπούκισε τα μέλη της πρωτοβουλίας, με ατάκες τύπου ‘’ωραίο το αλογάκι?’’, ‘’προτιμώ να δώσω το φαγητό στα σκυλιά, από το να το μοιράσω στους φοιτητές’’, αποχώρησε απειλώντας με μηνύσεις. Ο εν λόγω ‘’κύριος’’ έχει διαμορφώσει ένα τέτοιο εργασιακό καθεστώς στο ‘’κατάστημά του’’ στο οποίο απαιτεί από τους εργαζόμενους, πέρα από το να εργάζονται στα πόστα τους, να παίζουν και τον ρόλο των security-προστατών της περιουσίας του.

Απέναντι όμως σε αυτές τις πρακτικές και αυτού του είδους τη λογική υπάρχει μία πολύ ισχυρή και δυναμική μερίδα της φοιτητικής κοινότητας, η οποία απαντά στις απειλές και τους τραμπουκισμούς, αντιπαραβάλλοντας και έμπρακτα ένα διαφορετικό τρόπο ζωής, βασισμένο στις αξίες της αλληλεγγύης, της αντίστασης σε καθετί που προσβάλλει τα δικαιώματα μας, και της αυτοδιαχείρισης. Απαιτούμενο για να συνεχίσει και να πετύχει νίκες η πρωτοβουλία για την φοιτητική μέριμνα, είναι η συμμετοχή όλων των φοιτητών/τριών σ’ αυτήν, καταργώντας έτσι στην πράξη τη λογική της ανάθεσης και παλεύοντας για τα αυτονόητα.